(3) Christopher Paolini - "Eragon"

Na początku dodam, że zmieniłam system recenzowania, bo w tamtym kryły się spojlery :/


Eragon – bohater Paoliniego , młody wiejski chłopak znajduje niebieski kamień i przynosi go do domu. Ale zanim udaje mu się sprzedać go handlarzowi, z „kamienia” wykluwa się szafirowy smok, Saphira. Smoka próbuje ukraść zły Urgals, który brutalnie morduje wuja Eragona. Chłopcu i smoczycy w ostatniej chwili udaje się uciec. Od tej chwili Eragon poprzysięga zemstę mordercy wuja i wyrusza na wyprawę by uratować świat i stać się ostatnim a raczej pierwszym Jeźdźcem Smoków.
      

                                                                             "Wiedza nie ma wpływu na istnienie. Nie wiedziałem, że istniejesz, póki nie wpadłeś tu i nie przerwałeś mi drzemki. Nie oznacza to jednak, że wcześniej nie byłeś prawdziwy."


Chłopiec musi nauczyć się naprawdę wiele: czytać, magii, jazdy na smoku i...życia. Na szczęście nie jest sam, towarzyszy mu stary bajarz - Brom i opiekuńcza smoczyca.


                                                                "To jak wyglądam, nie zmieni tego kim jestem."


Aż trudno uwierzyć, że ta historia powstała w głowie piętnastolatka! Książka posiada to co fantastyce jest najważniejsze: Barwne postacie, zabawne fragmenty, walki, tajemniczość i oczywiście fantastyczne stworzenia takie jak smoki czy kotołaki. No i wątek miłosny, co również jest już nie do pominięcia.


                                                                 "W żaden sposób nie możesz wpłynąć na swój stan, a rozmyślania tylko pogarszają sprawę. Żyj chwilą obecną, wspominaj przeszłość i nie lękaj się przyszłości, ta bowiem jeszcze nie istnieje i nigdy nie będzie istnieć. Jest tylko teraz."



 Ta historia również jest napisana prostym językiem, ale ma naprawdę bogate słownictwo. Ona poprostu rozkazuje nam zrobić kakao i położyć się pod kocem z lekturą w ręce.



"Samo działanie jest wartością. Twoja wartość znika, gdy rezygnujesz z chęci do zmian i doświadczania życia. Masz jednak wybór, dokonaj go i poświęć mu się. Czyny te dadzą ci nową nadzieję i poczucie celu."



Jak pisałam ciężko uwierzyć, że Christopher miał piętnaście lat pisząc Eragona. Jednak są chwile gdzie widać iż pisarz nie był doświadczony, ja jednak radzę przymknąć na wszelkie niedociągnięcia oko i zająć się fantastyczną fabułą. Myślę, że niezależnie od waszego wieku książka ta na zawsze pozostanie w waszym sercu. A ja sama nie mogę się doczekać aż przeczytam pozostałe książki z tej serii!

,                                   ,Prawdziwa odwaga polega na tym, być żyć i cierpieć za to, w co wierzysz"



Moja ocena - 9/10  (genialna)


                                                                                    

                                                            
                                                                   

(2) J.K Rowling "Harry Potter i kamień filozoficzny

I zapewne większość osób zastanawia się czemu też robię recenzję tak popularnej serii. Ot co. Na pewno każdy z was choć raz usłyszał o przygodach Czarodzieja jakim był Harry Potter. Większość choć raz obejrzała film. A książka? Chociaż nadal świetnie się sprzedaję nie tak dużo osób przewracało jej kartki, przeżywając przygody wraz z chłopcem z blizną na czole - A SZKODA! 
                                             

                            "Patrząc w ciemność lub śmierć boimy się nieznanego - Niczego więcej" 

                       

Harry jest sierotą, który nic nie wie o swojej przeszłości. Dursley'owie czyli jego jedyni krewi u których chłopiec mieszka traktują go jak powietrze, sługę, albo popychadło. Wszystko zmienia się w 11 urodziny Harry'ego gdy dowiaduje się niesamowitej prawdy o sobie i rodzicach - jest czarodziejem, a mało co jedynym czarodziejem, któremu udało się przeżyć mordercze zaklęcie, przez co zna go cały świat ludzi magicznych. Jedyną pamiątka po tej strasznej nocy była blizna na czole w kształcie błyskawicy. 

                                      "Wszyscy uważają mnie za kogoś niezwykłego - powiedział w końcu.
                                        Wszyscy w Dziurawym kotle, profesor Quirrell, pan Olivander...
                                         A przecież ja nie mam pojęcia o magii. Jak mogą ode mnie oczekiwać
                                         jakiś wielkich czynów? Jestem słynny, a nawet nie pamiętam, z jakiego
                                        powodu..."

   

Harry Potter rozpoczyna pierwszy rok nauki w Hogwarcie gdzie szybko znajduje fanów, przyjaciół oraz wrogów. Jego najlepsi przyjaciele to Ron Weasley członek starej i ubogiej rodziny czarodziejów czystej krwi, zabawny, czasem nieokrzesany oraz Hermiona Granger najmądrzejsza uczennica, kochająca czytać.

                                         "Ja?! Książki! I trochę inteligencji! Są ważniejsze rzeczy... przyjaźń,

                                           męstwo... i... Oh, Harry bądź ostrożny!"

Najskrytszym marzeniem Harry'ego jest poznanie rodziców. Ojca, który chciał walczyć z największym czarnoksiężnikiem w obronie rodziny mimo, że nie miał najmniejszych szans i matki, która osłoniła Harry'ego własnym ciałem co nie powstrzymało Voldemorta, a jednak doprowadziło do jego "śmierci" - bo tylko nieliczny wierzyli, że naprawdę umarł a Harry Potter z pewnością się do nich nie zaliczał. 

                                       "Twoja Matka oddała za ciebie życie. Jedyną rzeczą, której 

                                          Voldemort nie potrafi zrozumieć jest miłość"

Przez nieuwagę Hagrida, gajowego szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart trójka młodych gryfonów dowiaduje się iż w pod klapą w podłodze kryję się coś z czym powiązany jest Nikolas Flamel oraz, że Hagrid zdradził tajemniczej osobie jak przejść obok trójgłowego psa - strażnika klapy w podłodze.

                                                "Trzeba być bardzo dzielnym by stawić czoła wrogą, ale

                                                   tyle samo męstwa wymaga wierność przyjaciołom"

Gdy młody Potter z przyjaciółmi dowiaduje się o kamieniu filozoficznym dającym nieśmiertelność a przede wszystkim faktu, że to on ukryty jest w szkole nie ulega wątpliwości, że ktoś chce go zdobyć dla Voldemorta przez co Czarny Pan może odzyskać siły, podejrzenie pada na znienawidzonego przez nich nauczyciela Eliksirów - Severusa Sanpe'a. Jednak oni postanawiają pokrzyżować mu plany. 

                                                          "Niewinni są zawsze pierwszymi ofiarami. (...) Tak było

                                                            przed wiekami i tak jest teraz"

                                                           "Prawda to cudowna i straszna rzecz, więc trzeba się z nią

                                                             obchodzić ostrożnie"

Pierwsza kartka i już czujesz,że ktoś obsypał cię tajemniczym proszkiem,który nazywa się Magia.
Zamykasz oczy i widzisz świat zupełnie,nieprawdopodobnie znajomy,ale inny.Wiesz,że jest on koło ciebie,ale dopiero głaszcząc pomiętą kartkę,przenosisz się do niego.
Wstrzymujesz oddech,kiedy razem z bohaterem odnajdujesz prawdziwą naturę.Stajesz się Czarodziejem.
Czarodziejem snu,
Czarodziejem marzeń,
Czarodziejem życzeń.
Oddychasz głębiej i upajasz się nieznanym ci
uczuciem.Wiedzą.Doświadczeniem.
Oglądasz się za siebie i widzisz zamczysko drżące w posadach,Rona,Hermionę...
Patrzysz w dół i odkrywasz,że właśnie dotarłeś do końca.Niemal płaczesz,kiedy na chwilę musisz przerwać tą magiczną przygodę i znów stać się... Mugolem.
Ale wiesz że to dopiero początek.

Tak właśnie czujesz się czytając tą książkę.

- Nigirum, lubimyczytac

Seria o Harrym potterze jest zdecydowanie moją ulubioną. Pierwsza część choć nie ma w sobie tyle akcji, jest wyjątkowa, bo to ona otwiera nam wrota do magicznego świata.  Kocham całą sagę nie tylko za wciągającą fabułę, dopracowany świat, ale i za przekaz - każdy bohater coś nas uczy. Ale co, można się przekonać dopiero po przeczytaniu całej serii o chłopcu, który przeżył :) Na pewno pojawiają się tu całkiem niedługo recenzję kolejnych części!

                                                                                             10/10 

                   

(1) Jodi Picoult, Samantha Van Leer "Z Innej Bajki'

Deliach Mcphee to nie lubiana przez rówieśniczki 15 latka. Podczas gdy wszystkie dziewczyny zachwycają się nowymi błyszczykami oraz wszelkimi hitami mody ona woli zwinąć się na fotelu i czytać książkę. Bo to właśnie lubi najbardziej - czytać różne książki, choć od pewnego czasu tylko jedną. Dziewczynę wciąga pewna bajka dla dzieci.

                                                  

                                                "Sama nie mam pojęcia dlaczego ta książka 

                                                    tak mi się podoba. Być może przez to jedno 

                                                    zdanie: Oliver wychowywał się bez ojca"

Oliver jest księciem z bajki. Chłopak  przy swoich narodzinach nie został obdarzony odwagą, ze względu na śmiertelne zagrożenie ojca, zabrakło czasu. Jednak wyrusza na nieustraszonym rumaku na poszukiwanie pięknej  Serafiny, którą musi uwolnić by później ją namiętnie pocałować i się z nią ożenić. A w każdym razie tak mówi książka, która wciągnęła Deliach. Bo po zamknięciu bajki Serafina jest głupią blondynką nie potrafiącą rozróżnić swojej roli od rzeczywistości, Czarny charakter dentystą z pasji, królowa piecze najcudowniejsze ciastka a Oliver - Oliver jest pięknym i niezadowolonym młodzieńcem, rozpaczliwie i bez skutku próbującym uciec ze swojej bajki.

                                     " Kiedy mówią DAWNO, DAWNO TEMU kłamią jak z nut...

                                        żadne tam "dawno temu"ani nawet kiedyś. Bo rzecz toczy się

                                        ilekroć ktoś przewraca kartki tej zakurzonej książki"

Pewnego dnia przez dziwny błąd w książce na ilustracji pojawia się rzecz kompletnie nie związana z fabułą. Deliach zauważa to. Jest jedyną czytelniczką, która to dostrzegła i Oliver widzi w niej swoją jedyną szansę na ucieczkę. Akcja komplikuje się gdy na głazie widnieję wyryty przez księcia napis "POMOCY" aż w końcu sama dziewczyna słyszy dobiegający z kartki głos Oliviera. 

                                      " - Widzisz ile mamy ze sobą wspólnego?

                                        - Tak, ja rozmawiam z książką, a ty uważasz się za

                                        osobę z krwi i kości. Rzeczywiście, oboje jesteśmy

                                        nienormalni"

Dziewczyna zgadza się na pomoc księciu w ucieczce. Czy Deliach uda się uwolnić Oliviera z bajki? A może... sama się w niej znajdzie?

                                            " Każdy zasługuje na szczęśliwie zakończenie"

Mimo iż książka jest prosta, a może to właśnie dzięki temu czyta się ją wspaniale i krótko. Wyjątkowa jest też ze względu pisania duetem matki z córką, co w tych czasach jest coraz rzadsze. Rozdziały pisane są z trzech perspektyw: Deliach, Oliviera oraz bajki, którą dziewczyna czyta. Niesamowita młodzieżówka zarówno zabawna jak i wzruszająca. Naprawdę Polecam!


                                                                            8/10

Harry Potter i przeklęte dziecko - spojlery

UWAGA! Spojlery - czyli zdradzenie fabuły. Czytasz dalej na własną odpowiedzialność.

Zapewne każdy fan książek o Harrym Potterze wie już od dawna o części ósmej - Harry Potter i przeklęte dziecko. Dzisiaj napiszę spojler :)


- Książka napisana jest w formacie scenariusza


Albus Severus Potter, czyli syn Harry'ego rozpoczyna pierwszy rok w Szkole magii i czarodziejstwa Hogwart. Trafia do Slytherinu gdzie zaprzyjaźnia się z Scorpiusem Malfoy'em. Razem wyruszają na podróż w czasie by uratować Cedrika. Niestety ma to swoje skutki. Wiemy, że Hermiona będzie uczyć obrony przed czarną magią, a jej surowość dorówna Severusowi Snape'owi. Ron będzie z Pandmą. A to na pewno niejedna rzecz, która się zmieni. 

- Spojler jest wyjątkowo krótki, bo pisałam wszystko z pamięci za co przepraszam.



Szczerze mówiąc boje się. Dla mnie to już nie jest Harry Potter. Boję się co oni tu namieszali. Mimo to na 100% przeczytam ową książkę. Jednak nie będę tego traktować jako "HP8" a jak zwyczajny dodatek. A wy? Co o tym myślicie?